SINABI ni Gen. Jose T. Almonte( 1989) na ang kabulukan ng sistema at korapsyon sa ating bansa ay bunga ng kawalan ng pagsang-ayon ng sambayanan na bumuo ng katipunan ng mga matuwid at mabuting asal at pagpapahalaga sa mga ugali at gawi na alinsunod dito. Pagkaraan ng 31 taon, ang sinabi ni Almonte ay nananatiling makabuluhan magpasahanggang ngayon. Dahil dito, bigo tayong makilala kung sino tayo, ano ang ating gustong marating at paano ang pamamaraan upang maabot ito ng 110 milyon Pilipino.
Ang Pambansang Kasunduan ang kaluluwa ng isang bansa at kung wala nito, imposible na magkaroon ng pingkian na mapagtutulungan buhatin ng lahat ng puwersa ng pamayanan na maitaguyod. Ang bangayan ng mga DDS kontra sa Dilawan at iba pang mga pangkat pulitikal sa socmed ay nagpapatuloy. Puro “ad hominem” na argumento ang pinupukol kapag hindi na kayang ipagtanggol ang panig niya. Kahit baluktot at taliwas sa katotohanan, pinagpipilitang tama ang kanya-kanyang poon o idolo. Wala sa sentro ang pinakamahalagang bagay na dapat ay pangunahing motibasyon ng lahat , ang pagsusulong ng kapakanan at kaunlaran ng sambayanang Pilipino.
Ang Lupang Hinirang at Panatang Makabayan na binago ng DepEd noon 2001 ay makabagbag damdamin at makulay sa unang bagwis. Subalit nawawalan ito ng saysay sa pagdausdos ng Pilipinas sa nakalipas na tatlong dekada. Maraming tanong ang humihingi ng kasagutan. At ang kawalan ng sagot sa mga ito ang nagpapailing sa ating mga ulo, nagtutulak sa atin mag-isip ng malalim, at napapabuntong hininga dahil pinalampas ng mga may kapangyarihan ang mga pagkakataon upang umabante at umarangkada ang ating sambayanan. Ang agwat ng may kaya sa salat sa kayaman ay nananatiling malaki at patuloy na walang konsensiya ang uring naghahari sa pulitika at negosyo.
Malamang ang mga ninuno natin na nagbuwis ng buhay upang lumaban sa manlulupig ay babangon sa kanilang himlayan upang usigin tayo, lalo na ang may kapangyarihan, kung bakit ang agresibong pananakop ng China sa West Philippine Sea at pagtatayo nito ng pitong isla-base militar ay hindi mahambalos man lang ng 2016 UN Arbitral Award na panalo ang Pilipinas. Ayon sa desisyong ito, nilabag ng China ang 200 mile Exclusive Economic Zone rule ng UN Convention on the Law of the Sea . Pati sa pagbili ng bakuna laban sa COVID-19, sinadya ba o hindi sinasadya na huwag maglabas ng confidentiality agreement ang pamahalaan para makakuha ng 10 milyon bakuna sa unang tatlong buwan ng 2021 mula sa Pfizer sa US gamit ang EDCA 2014 na pinagbatayan ng ating DFA at US State Department? Tama ba ang kutob ng marami na ang gusto talaga ng mga may kapangyarihan ay sa China bumili ng bakuna kahit hindi inilalahad ang bisa at side effects nito?
Sinabing tahanan ng ating mga ninuno ang Pilipinas, pero ang mga lolo at lola, nanay at tatay, mga tito at tita, at mga kapatid ng bata ay kailangang mangibang bansa upang maghanapbuhay bilang isa sa 10 milyon OFW na nagkalat sa buong daigdig. Tinitiis ang lumbay, pahirap ng amo, at lahat ng pagtitipid ginagawa, para lang makaipon ng pera na maipapadala sa pamilya sa Pilipinas. Kailan lulubayan ang patakaran ng Pilipinas na magluwas ng mamamayan nito na nagpapadala ng mahigit U$30 bilyon taun- taon na siyang saligan ng ekonomiya ng Pilipinas? Lumaki ang bata na malayo sa piling ng mga mahal sa buhay, na may nabuong pananaw na wala palang oportunidad dito sa Pilipinas upang mabuhay ng marangal at may dangal.
Iyan din ang pananaw ng mga anak ng magsasaka at mangingisda na hindi na umabante ang buhay ng pamilya. Bagsak ang bilang ng mga estudyante sa mga kurso sa agrikultura at fisheries sapagkat hindi pangarap ng anak na sumunod sa yapak ng kanyang mga magulang na baon sa utang sapagkat walang kinikita sa bukid at sa dagat na inaagawan ng isda ng China. At maraming magulang na hindi ipapayo na sa linyang ito pumasok ang anak na marunong.
Ilan lang ito sa mga dahilan para magtanong ang bata sa sarili kung paano siya pinalakas at pinarangal ng Pilipinas na walang itinulong sa kanyang pamilya. Hindi rin tama na bulag ka na lang susunod sa alituntunin ng paaralan na binalangkas ng DepEd , CHED, mga pamantasan at kolehiyo. Hindi uubra ang magkibit balikat at hayaan na lang sila na magbalangkas ng reporma sa edukasyon na hinihingi ng pagkakataon dahil bagsak ang Pilipinas sa PISA 2018, SEAMEO 2019 at TIMMS 2019. Hindi po sapat na solusyon ang magdagdag ng pondo sa edukasyon at palakihin ang sweldo ng guro. Malaki at malubha ang problema sa kalidad ng pagtuturo at ng mga nagtuturo. At sa kabila ng tagubilin ng 1987 Constitution at ng RA 10533, walang masigasig na pagpapatupad ng MTBMLE na ginagamit sa pagtuturo ang 170 wika ng mga Pilipino at pagpapaluwag ng kurikulum sa basic education at buo at makatotohanang pagsasaysay ng ating kasaysayan.
Ang pasko ngayong Disyembre 25,2020 ay kakaiba sa mga nakagisnan nating pasko. Isama natin sa ating panalangin na makabuo ang sambayanan Pilipino ng Pambansang Kasunduan sa lalong madaling panahon. Maligayang Pasko sa ating lahat sa pagsilang ng ating manunubos!!!
